Tata
Na bycie tatą nikt nie jest gotowy. Ja nie byłem gotowy również. Pamiętam to dziwne uczucie w brzuchu, kiedy jechaliśmy do lekarza by potwierdzić nasze przypuszczenia, pamiętam to oczekiwanie na przyszłą mamę przed gabinetem, pamiętam nawet słowa, którymi moja ukochana przekazała mi tę informację.
Jestem w ciąży, będą bliźniaki.
To, co działo się później pamiętam już mniej. Szok i przerażenie mojej żony, czy moja radość, sam nie wiem czego było więcej. Później przyszły obawy – to naturalne w końcu szykowaliśmy się na dziecko, ale nie na dwoje. Oczywiście każdy może powiedzieć, że to całkiem normalne i po prostu „zdarza się”, tylko dlaczego nam? Żeby za łatwo nie było to najbliżsi dziadkowie 500 km od nas, my właśnie kupiliśmy mieszkanie (miesiąc wcześniej się wprowadziliśmy), samochód, mimo że nowy, to na pewno za mały a my oboje pracujemy w jednej firmie z niepewną przyszłością. Na dodatek „ciąża zagrożona” a ja właśnie zaczynam pracę na zmiany. I jak tu sobie radzić? Przecież jeszcze się dzieci nie urodziły, a tu już trzeba przeorganizować sobie życie, pracę, finanse a przede wszystkim siebie. O tym, jak sobie radzę jako tata, poczytacie na moim blogu. Zapewniam was, będzie o czym czytać. Powiem wam tylko, że jest tak źle jak mówią, ale z dumą mogę powiedzieć
Bycie tatą – to najważniejsza rola w moim życiu.